همشهری آنلاین – آرش نهاوندی: هدف گذاری ۷ هزار یا ۱۰ هزار قدم در روز، یک راه آسان برای افزایش فعالیت بدنی است که میتواند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی وعروقی، دیابت نوع ۲ و سایر بیماریها را کاهش دهد.
به گزارش هلت لاین، اما دستورالعملهای فعلی فعالیت بدنی در آمریکا توصیه میکند که افراد فعالیت بدنی خود را به جای گامها در چند دقیقه و به طور خاص حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی هوازی با شدت متوسط یا ۷۵ دقیقه فعالیت شدید در هفته اندازهگیری کنند.
در اینجا این پرسش در ذهن ایجاد میشود که آیا واقعا به جای شمردن گامهایتان، بهتر نیست دقایقی را که صرف ورزش میکنید بشمارید؟ یک مطالعه جدید نشان می دهد که خیر.
محققان دریافتند که اهداف مبتنی بر گام و زمان هر دو با خطرات کمتر مرگ ناشی از هر علتی و رویدادهای بیماری قلبی وعروقی در زنان مسن مرتبط هستند.
نویسنده اصلی این مطالعه، ریکوتا هامایا محقق بخش پزشکی پیشگیرانه گفت: برای برخی، به ویژه برای افراد جوان، ورزش ممکن است شامل فعالیتهایی مانند تنیس، فوتبال، پیاده روی یا آهسته دویدن باشد، که همه آنها را میتوان به راحتی با گامها ردیابی کرد. با این حال، برای دیگران، ممکن است شامل دوچرخه سواری یا شنا شود، جایی که نظارت بر مدت ورزش با شمارش دقایق سادهتر است.
او افزود: دستورالعملهای فعالیت بدنی از این رو مهم است که راههای متعددی را برای رسیدن به اهداف ارائه دهند. افراد ورزشهای متفاوتی انجام میدهند و تقریبا همه اشکال حرکت برای سلامتی ما مفید هستند.
برای این مطالعه، محققان دادههای نزدیک به ۱۵۰۰۰ زن سالم ۶۲ سال یا بالاتر را که در مطالعه سلامت زنان شرکت کرده بودند، بررسی کردند.بین سالهای ۲۰۱۱ و ۲۰۱۵، از شرکتکنندگان خواسته شد تا ۷ روز متوالی از یک مانیتور فعالیت در سطح تحقیقاتی استفاده کنند.زنان همچنین پرسشنامههای سالانهای را تکمیل کردند که در مورد وضعیت سلامتی آنها از جمله رویدادهای بیماریهای قلبی وعروقی مانند حمله قلبی و سکته مغزی سؤال میشد. در روند این تحقیق مرگ شرکت کنندگان توسط اعضای خانواده یا خدمات پستی گزارش شد. محققان وضعیت شرکت کنندگان را تا پایان سال ۲۰۲۲ دنبال کردند.
میانگین زمان فعالیت بدنی شرکتکنندگان ۶۲ دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط تا شدید در هفته بود و میانگین تعداد گامهای آنها ۵.۱۸۳ قدم در روز بود. همانطور که انتظار میرفت، سطوح بالاتر فعالیت بدنی، که با زمان یا تعداد قدم ها اندازه گیری می شد، با خطر کمتر مرگ ناشی از هر علت یا بیماری قلبی وعروقی مرتبط بود. فعال ترین زنان (در سهماهه اول) ۳۰ تا ۴۰ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به این بیماریها و عوارض بودند.
این مطالعه به درک ما از روشهای مختلف برای ردیابی فعالیت بدنی میافزاید، اما محققان اشاره میکنند که آنها فقط فعالیت بدنی شرکتکنندگان را در یک بازه زمانی ارزیابی کردند.
علاوه بر این، این یک مطالعه مشاهدهای است، بنابراین نمیتواند علت و معلول را اثبات کند. محققان امیدوارند که در آینده یک کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده را برای درک بهتر ارتباط بین سلامتی و پیگیری ورزش با تعداد دقیقه یا تعداد گامها انجام دهند.
بیشتر بخوانید:
نظر شما